Kim był św. Maciej – wybór i powołanie
Apostoł wybrany na miejsce Judasza
Święty Maciej Apostoł zajmuje wyjątkowe miejsce w historii Kościoła, będąc tym, który uzupełnił pierwotne grono dwunastu uczniów Jezusa Chrystusa. Jego wybór nastąpił po tragicznym odejściu Judasza Iskarioty, który zdradził Zbawiciela. Zgodnie z relacją zawartą w Dziejach Apostolskich, po wniebowstąpieniu Jezusa, apostołowie postanowili powołać kogoś na miejsce Judasza, aby świadectwo o Chrystusie było pełne i spójne. Święty Piotr, pełen wiary w interwencję Ducha Świętego, zaproponował, aby wybrać spośród tych, którzy towarzyszyli Jezusowi od Jego chrztu aż po wniebowstąpienie. Po przedstawieniu dwóch kandydatów – Józefa, zwanego Barsabaszem, i właśnie Macieja – apostołowie modlili się, prosząc Boga o wskazanie wybranego. Następnie rzucili losy, a wynik wskazał na Macieja, który tym samym został włączony do grona dwunastu Apostołów, odzwierciedlając tym samym pierwotną liczbę synów Jakuba. Od tego momentu Maciej stał się naocznym świadkiem Zmartwychwstania i dzielił losy pierwszych chrześcijan, stając się ważnym ogniwem w rozwoju Kościoła.
Pochodzenie i imię Macieja
Święty Maciej, wybrany na dwunastego Apostoła, pochodził z Judei i był głęboko zakorzeniony w żydowskiej tradycji. Jego hebrajskie imię Mattatyah niosło ze sobą doniosłe znaczenie – oznaczało ono „dar Jahwe”, co można interpretować jako wyraz Bożej łaski i powołania. To imię podkreślało jego rolę jako wybranego przez Boga do tak szczególnej misji. Jako Żyd, Maciej doskonale rozumiał Pisma i tradycję swojego narodu, co stanowiło solidny fundament dla jego późniejszej działalności ewangelizacyjnej. Jego pochodzenie z tej samej krainy, co Jezus i większość pozostałych apostołów, świadczy o jedności i bliskości w początkach wspólnoty wierzących. Choć niewiele wiemy o jego życiu przed powołaniem, jego hebrajskie korzenie i imię nadane przez Boga wskazują na jego żydowskie dziedzictwo i głębokie osadzenie w kontekście Starego Testamentu, który stanowił zapowiedź przyjścia Chrystusa.
Działalność i ewangelizacja
Głoszenie Ewangelii Jezusa Chrystusa
Po swoim wyborze na miejsce Judasza, święty Maciej Apostoł z pełnym zaangażowaniem przystąpił do misji głoszenia Ewangelii Jezusa Chrystusa. Jako naoczny świadek życia, śmierci i Zmartwychwstania Pana, niósł wiernym radosną nowinę o zbawieniu. Według starożytnych podań, Maciej swoje misje ewangelizacyjne prowadził na terenach Judei, Etiopii oraz w odległej Kolchidzie. Te dalekie podróże świadczą o jego odwadze i determinacji w szerzeniu wiary chrześcijańskiej w różnych kulturach i regionach. Jego nauczanie opierało się na prawdzie o Chrystusie, Jego nauce, miłości i ofierze, która otworzyła drogę do życia wiecznego dla wszystkich wierzących. Maciej, podobnie jak pozostali apostołowie, był posłany, aby czynić uczniów ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, i nauczając ich wszystkiego, co Jezus przykazał. Jego działalność była kluczowa dla umacniania pierwszych wspólnot chrześcijańskich i rozszerzania zasięgu Ewangelii.
Świadectwo wiary i miłości
Święty Maciej Apostoł, poprzez swoje życie i działalność, dawał czytelne świadectwo wiary i miłości do Jezusa Chrystusa. Jako jeden z dwunastu, był powołany nie tylko do głoszenia, ale także do bycia żywym świadkiem prawdy Ewangelii. W trudnych czasach rodzącego się Kościoła, gdy chrześcijanie spotykali się z prześladowaniami, Maciej swoim przykładem pokazywał, jak niezachwiana może być wiara. Choć szczegóły jego męczeństwa są przedmiotem różnych interpretacji, wiele tradycji wskazuje na jego śmierć jako świadectwo wierności Chrystusowi. Jego życie było żywym dowodem miłości – zarówno tej, którą otrzymywał od Jezusa, jak i tej, którą okazywał innym wiernym, wspierając ich w drodze do Boga. Wzywany jest przez niepłodne małżeństwa i chłopców rozpoczynających szkołę, co może świadczyć o tym, że jego świadectwo wiary i nadziei jest nadal inspiracją dla wielu osób poszukujących Bożej pomocy i błogosławieństwa w różnych życiowych sytuacjach.
Śmierć i relikwie św. Macieja
Różne opinie o śmierci apostoła
Losy świętego Macieja Apostoła po jego działalności ewangelizacyjnej są owiane pewną niepewnością, a opinie historyków i tradycji na temat jego śmierci są zróżnicowane. Według jednych źródeł, Maciej poniósł śmierć męczeńską w Jerozolimie. Podania te sugerują, że został ukamienowany, a następnie ścięty toporem, co stanowiłoby świadectwo jego niezłomnej wiary aż do ostatniego tchnienia. Taka forma śmierci, zgodna z prawem żydowskim i rzymskim, podkreślałaby jego odwagę w obliczu prześladowań. Inne jednak przekazy, w tym te przywoływane przez Klemensa Aleksandryjskiego, sugerują, że Maciej mógł umrzeć śmiercią naturalną około roku 50 n.e. Jest to znacząca różnica, która wpływa na sposób postrzegania jego dziedzictwa. Niezależnie od dokładnych okoliczności jego odejścia, jego życie jako apostoła i świadka Chrystusa pozostaje niezaprzeczalnym faktem, a jego kult rozwinięty w różnych miejscach, jak na przykład w Trewirze, świadczy o jego trwałym znaczeniu dla Kościoła.
Miejsca spoczynku relikwii
Relikwie świętego Macieja Apostoła są czczone w kilku ważnych ośrodkach chrześcijaństwa, co świadczy o żywotności jego kultu na przestrzeni wieków. Według tradycji, znaczące relikwie świętego Macieja znajdują się w Rzymie, w bazylice Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore). Jest to miejsce o ogromnym znaczeniu religijnym, co podkreśla rangę Apostoła. Kolejnym ważnym ośrodkiem kultu i miejscem przechowywania jego relikwii jest Trewir w Niemczech, gdzie jego kult był szczególnie rozwinięty, co potwierdzają historyczne źródła. Ponadto, relikwie świętego Macieja są również obecne w Padwie we Włoszech. Te miejsca spoczynku relikwii stały się celem pielgrzymek dla wielu wiernych, którzy pragną oddać cześć jednemu z dwunastu apostołów i wyprosić u niego wstawiennictwo. Fakt istnienia relikwii w tak wielu miejscach potwierdza jego apostolską misję i trwałe miejsce w sercach wierzących.
Kult i patronat św. Macieja
Patron wielu zawodów i grup
Święty Maciej Apostoł jest obdarzony szczególnym patronatem nad wieloma zawodami i grupami ludzi, co odzwierciedla różnorodność jego wpływu na życie Kościoła i społeczeństwa. Jest on uznawany za patrona cieśli, rzeźników, budowniczych, kowali oraz stolarzy. Te powiązania z rzemiosłem mogą wynikać z jego życia przed powołaniem lub z symboliki narzędzi, które często towarzyszą mu w ikonografii, takich jak topór czy halabarda. Ponadto, Maciej otacza opieką także cukierników, co może być związane z tradycją świętowania jego dnia lub specyficznymi lokalnymi zwyczajami. Warto również wspomnieć, że jest on wzywany jako patron alkoholików i osób cierpiących na ospę, co podkreśla jego miłosierdzie i gotowość do pomocy w trudnych, często społecznie stygmatyzowanych przypadkach. Jego patronat nad Hanowerem świadczy o lokalnym znaczeniu jego kultu w tym mieście. Ponadto, wzywany jest przez niepłodne małżeństwa i chłopców rozpoczynających szkołę, co ukazuje jego rolę jako orędownika w kwestiach płodności, edukacji i nowych początków.
Wspomnienie liturgiczne i tradycja
Wspomnienie liturgiczne świętego Macieja Apostoła jest ważnym elementem jego kultu w Kościele katolickim. Tradycyjnie obchodzi się je 14 maja. Tego dnia wierni mają okazję do szczególnej refleksji nad życiem i dziedzictwem tego apostoła, który uzupełnił grono Dwunastu po zdradzie Judasza. Jego imię jest również wspominane w Kanonicznym tekście Mszy Świętej (Communicantes), co podkreśla jego nieprzemijające znaczenie w liturgii Kościoła. Warto zaznaczyć, że inne Kościoły chrześcijańskie mogą obchodzić wspomnienie świętego Macieja w różnych terminach, na przykład 24 lutego, 4 marca, 22 sierpnia lub 13 lipca, co odzwierciedla historyczne rozproszenie jego kultu. W ikonografii święty Maciej jest często przedstawiany jako starszy człowiek, a jego atrybuty, takie jak halabarda, księga, krzyż, kamienie, miecz, topór czy włócznia, symbolizują jego misję ewangelizacyjną oraz potencjalne męczeństwo. Istnieją również apokryfy, jak 'Ewangelia św. Macieja’ i 'Dzieje św. Macieja’, które, choć mają zabarwienie gnostyckie i nie są częścią kanonu Pisma Świętego, świadczą o zainteresowaniu jego postacią w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Tradycja związana ze świętym Maciejem jest bogata i wielowymiarowa, obejmując zarówno jego rolę w historii Kościoła, jak i jego wstawiennictwo w życiu wiernych.
Dodaj komentarz